Waar het gras groener was
We liepen over stukgevroren straten,
een beetje sneeuw, hand in hand.
En verblind door al die pracht
liet ik je los en rende, danste in de nacht.
Maar in de tijd dat ik niets zag
struikelde jij over de gaten,
gek van onbegrip en woede
zou je me voor de zomer verlaten.
Soms zie je niets, terwijl het voor andere zeer duidelijk is. Wie heeft gezegd dat het leven gemakkelijk is?
Heel erg mooi en ook heel erg waar, zo zitten relaties vaak in elkaar helaas ;)
Nee, het leven is zeker niet makkelijk en relaties waarschijnlijk (want, haha, ik heb er nog nooit een gehad) ook niet, maar laten we het beste ervan maken :)
“Maar in de tijd dat ik niets zag struikelde jij over de gaten” oooh ik zie het helemaal voor me :)
Kennelijk paste-ie beter bij de zomer. Tsja…
Ja, shit happens. :P
Ik weet niet of ik het al eerder gezegd heb, maar je schrijft mooie gedichten, Esra!
Vooral die ‘stukgevroren straten’is een vondst vanwege de alliteratie. Mijn complimenten en ja ik begrijp: verlaten rijmt op gaten…
Houdoe,
Hedzer
Én op straten!
Dank beide :)
ach weet je, relaties zijn er in veel vormen dus jij hebt echt wel relaties met mensen gehad ;) Alleen het aspect liefdesrelatie niet..
Klopt. Het voordeel van dat soort relaties is dat ze (meestal) veel makkelijker standhouden :)
Mooi :) Heb je die laatste regel expres iets meer apart gezet? Ik vind dat namelijk een mooi effect hebben, contrasterend met het stuk ervoor, maar ook iets definitiefs.
Ja, dat was natuurlijk niet per ongeluk. Wel mooi zoals je het omschrijft, dat definitieve had ik er nog niet in gezien :)