Labyrinth
Het mooiste aan de zomer is het gras, dat wiebelt in de zon. Op de vruchtbare rivierklei wordt het hoger dan ikzelf. Van zulk gras zou ik een heel veld willen.
En dan neem ik je mee. In zo’n veld kun je rennen, verdwalen, struikelen, en dan samen in het gras liggen, met de zaden in je haar. Ik zou je wijzen op de paarse bloemen, en de roze, de lieveheersbeestjes, en het blinken van de gouden sprieten boven onze hoofden.
Maar zo’n veld is al onvindbaar, laat staan dat jij echt mee zou gaan.
Die eerste zin, je pakt het meteen mooi in. Ik zou niet weten waarom je niet mee zou gaan…
Ik eigenlijk ook niet :)
Ik wel hoor!
Jeej! Maar ik doel eigenlijk op die ene (imaginaire) leuke jongen!
Nou, misschien ben ik geen meisje van 20, maar een hele leuke jongen van 25 die Laurens heet? Je weet het maar nooit op het internet.
Hmm, als dat zo is heb ik zo mijn twijfels of je wel geschikt voor mij bent, aangezien je hetzelfde jurkje hebt als ik (maar dan in het donkerblauw) :P
Wel oppassen met teken, die kleine rotbeestjes. Heb al verschillende keren een tekenbeet gehad.
Haha ja, daar heb je gelijk in. Maar aangezien ik dit grasveld toch al zwaar geidealiseerd heb, kunnen we de teken ook wel wegdenken, niet?
Dat jurkje is van mijn zusje!
Jij loopt stiekem rond in het jurkje van je zusje? Noumoe!
Neeeee, ik heb ze opgehangen aan haar kast en een foto gemaakt, om het beeld dat mensen van mij hebben op internet (als 20jarig meisje dat Laura heet) in stand te houden!
Zou bijna zeggen draai zo een verhaaltje eens de positieve kant op, wat zou er gebeuren als ‘jij’ wel mee zou gaan. Dromen mag he Esra :)
Prachtige en lekker dromerig ;)
Liefs
Nou Laurens, wanneer zullen we op zoek gaan naar zo’n veldje? :P
Mooi geschreven
Aaaw! Wie weet is zo’n veld minder onvindbaar dan je denkt :)
Gras wordt meestal gemaaid als het in een veld staat…