Onverwacht bezoek 2
Hij zat daar opeens, de buizerd, op een zondagochtend.
Recht voor ons huiskamerraam.
En sindsdien is hij ook niet meer weggegaan;
loop ik ’s avonds over straat,
ziet hij me met zijn haviksogen altijd wel, vroeg of laat.
En pas als hij opvliegt heb ik pas in de gaten dat hij er nog is,
weer op zo’n paaltje moet hebben gezeten.
Hij heeft al zeker één duif kaalgevreten.
En toen was-ie weer weg. Net zo plotseling als hij gekomen is.
Lekker man, duif. Gebraden, met een sausje. Maar ik twijfel of buizerds sausjes hebben. Jammer. Hij weet niet wat ‘ie mist :P
Gebraden was die duif ook niet kan ik je vertellen :P
Arme duif!
Denk dat hij kwam als inspiratie voor een paar blogjes en een lekker hapje duif en het toen wel weer best vond ;)
Haha dat zou zomaar kunnen :)
‘Kaalgevreten’ klinkt alsof hij alleen de veren eraf heeft gegeten :P
Opgegeten, opengereten, ik geef toe dat ik er alle kanten mee op kon maar kaalgevreten kwam toch het dichtst bij de waarheid, en dan bedoel ik natuurlijk de botten van de duif, maar ik vond dat de dichterlijke vrijheid mij wel toestond om dat niet tot in detail uit te leggen!