Een hoofd vol tranen
en fietsen door de lila vrieskou met loden benen
tegen de harde wind,
daaronder zwemmen zwanen
Het kabbelen van het water op de stenen
die pracht was ik vergeten
maar misschien lijkt de natuur gewoon mooier
als het zo verrot voelt, leven.
Wat verdrietig :(
Soms moet dat even…
Zeker verdrietig, maar heel mooi geschreven. Ik hoop dat de natuur inmiddels weer wat lelijker is :)
Ik geloof het wel!
Zo waar deze woorden, echt als dat gevoel de kop op steekt…. Been there done that. Mooi geschreven Esra en idd het werkt heilzaam het fietsen door de natuur nergens aan denkend :)
Mijn maandelijkse vitaminespuit bleek weer eens veel heilzamer maar toch, het was een mooi tochtje :)
Vitamine B12 én de natuur, dat is pas mooi samen ;-) Hoop dat je je wat zonniger voelt!
Ja :) Stukken zonniger! Zo zonnig dat ik alle rotmomenten van het weekend alweer helemaal aan het wegrelativeren ben. Wat een vitamine, of het gebrek daaraan, met je doet.
Fijn :)
Bij gebrek aan de zon is er nog altijd de zonnebank :-)
Pfff, daar heb ik geen geduld voor hoor!
Lila vrieskou. Esra wat ben je mooi.
Deze is ook prachtig inderdaad. Herkenbaar.
:) Thanks!
Mooi hoor!