Stadselandskind
Laatst zag ik het programma Puberruil waarbij een tiener uit de stad en eentje van een boerderij tegen elkaar werden uitgewisseld en een tijdje elkaars leven moesten leiden. Ik was in shock, omdat ze allebei zo in shock waren. De stadse had uiteraard nog nooit een koe van dichtbij gezien, laat staan aangeraakt en ze gruwelde van al die viezigheid. De dame van het platteland daarentegen kwam in allerlei moderne pubs terecht waar ze zich niet op haar gemak voelde omdat ze thuis altijd in een of andere keet bier gaat drinken met jongens met klompen en rode wangen.
Ik vind dat raar om te zien, want beide zijn voor mij heel normaal en de tegenstelling bestaat in mijn leven nauwelijks, het gaat perfect samen. Iets drinken met vrienden doe ik zowel in een boerenschuur als midden in de stad, in de gaybar voor mijn part (vorige week nog). Kalfjes geboren zien worden. Mensen kijken vanaf een balkonnetje in de winkelstraat. De geur van gras en bloemen. Een stadsfiets. Wandelen in het bos. Verschillende culturen. Dialect.
Ik pik gewoon het beste mee van twee werelden. Ik vlucht bijvoorbeeld naar de stad als er hier tegenover koeienstront in de wei wordt gesproeid, de wind precies naar ons toe staat en alles stinkt, zoals vandaag. Toedeloe.
Herkenbaar!
Haha. Ik ben dus een echt buitenwijkenkind :’) Maar dat ligt toch meer bij de stad, bij het leven op het platteland kan ik me niets voorstellen.
Ik woon ook in een buitenwijk! Maar dan in die van zo’n klein dorp dat we hier midden tussen de koeien zitten :P
Ik vind het bizar dat er in deze tijd nog mensen zijn die compleet afgeschermd van de stad kunnen leven; en ook nog nooit dingen op het platte land hebben gezien. Internet is toch de sleutel tot alle informatie tegenwoordig?
Maar dat is natuurlijk heel anders dan dat je dat leven daadwerkelijk leeft.
Ze doen het er echt voor hé, die programmamakers, de twee extreemsten tegenover elkaar zetten. Ik zag zo eens een aflevering van een jongen die opgegroeid was in een circus met een moeder die nooit tijd voor hem had, tegenover een jongen die uit de warmst mogelijke familie was, dat was enorm pijnlijk om te zien eigenlijk.
Wel goeie televisie natuurlijk :p
Ja natuurlijk maar dat is in de meeste gevallen ook wel goed, ik geloof goed dat het even slikken is als je in een gezin terecht komt dat zo anders is maar het is vast en zeker heel leerzaam!
Heel herkenbaar. Al ben ik niet zo’n dieren mens, dus zal ik ook niet heel snel een koe aaien of geboren zien worden..
Liefs!!
Nee ik eigenlijk ook niet. Maar toch is het voor mij onvoorstelbaar dat je daar allemaal niks van af weet…