Mijn pen liegt niet
Ik zou wel honderd brieven aan je kunnen schrijven. Er zijn zo veel prachtige zinnen. Al dat geluk. Heb je wel eens gezien hoe een vulpen over het papier strijkt, de inkt langzaam opdroogt? Die pen die zo veel weet. Alle details en al het treurige, al het mooie. Zoveel meer begrijpt van de waarheid.
Heb je wel eens geroken aan mijn verhalen? Die muffe lucht van heerlijkheid. En eerlijkheid.
Muffe lucht van heerlijkheid, die rijm ik niet helemaal ;) Maar een mooi stukje, herken wat je hier weergeeft al geef ik tegenwoordig toch steeds meer de voorkeur aan gewoon praten :)
Het ruikt muf maar het leest heerlijk ;)
Praten is directer, maar daardoor ook moeilijker. Ik heb vaak meer tijd nodig om de goede woorden te vinden.
Op papier is alles vaak beter, duidelijker en eerlijker.
Haha. Daarom houd ik er misschien zo van :)
Ja dat is waar, je kan beter nadenken over hoe je iets wil verwoorden. En ik geef eerlijk toe, vind gewoon praten nog altijd doodeng hoor ;) Enkel met Jer heb ik er weinig problemen mee.
Ik vind het niet zozeer eng maar ik heb achteraf vaak het gevoel dat ik andere dingen had moeten zeggen.
*ruikt en ademt in, diep*
Haha. Jij snapt het! :)