Laat mij maar huilen
Ik heb nog voor dagen tranen. Ik weet het niet precies, hoeveel ik heb gespaard in de afgelopen maanden. Al die keren dat ik me moest verbijten, dat ik niet kon omdat niemand het mocht zien, of dat iedereen het zag maar er niemand voor me was. Dat ik mijn eigen hand maar pakte.
Er is niet veel wat ik nog wil, geef mij maar armen om me heen en een bed waarin ik daarna eindelijk kan slapen. Dan kan het verdriet pas weg. Troost me alsjeblieft nog wat vaker, zodat ik het allemaal eens achter me kan laten.
Ik weet zeker dat je nog wat vaker getroost zal worden en dat je het allemaal eens achter je zal kunnen laten. ;)
:)
Just keep breathing :)
Daar zit net het probleem, ik slaap niet omdat ik hyperventileer… :(
Heb je eigenlijk wel eens geprobeerd te puffen, een ademhalingstechniek zoals vrouwen bij een bevalling moeten gebruiken? Het klinkt misschien wat gek, maar vandaag was ik aan het hyperventileren tijdens het hardlopen (en ging ik bijna out, haha, oeps) en op een melodietje ademen hielp me toen heel goed! Het lijkt misschien wat simpel, maar daarom juist het proberen waard, denk ik.
Ik probeer altijd via mijn buik te ademen en dan evenveel tellen in als uit… Op een melodie nog nooit geprobeerd maar dat klinkt wel goed eigenlijk :)
Hoe je moet puffen weet ik niet hahaha
Zwangeren wordt aangeraden om op ‘Altijd is kortjakje ziek’ te ademen tijdens de bevalling, haha. Om te voorkomen dat je gaat hyperventileren, al is het liedje er eigenlijk niet echt geschikt voor. 1x in door neus en 2x kort 1x lang uitademen (puffen) is beter.
Hoe dan ook, hoop dat het snel beter gaat!
Oké. Maar dat lijkt me meer voor een acute aanval van hyperventilatie, bij mij sluimert het altijd meer…
Oh, dat van dat hyperventileren is klote zeg. Misschien kun je dat van kortjakje toch eens proberen? je weet maar nooit :)
Het probleem is dat ik hyperventileer bij het inslapen. Al puffend in slaap vallen gaat niet (en mocht het toch gaan dan lijkt me dat geen rustige slaap)…