Zo’n winter

Het is heel verleidelijk, véél te verleidelijk. Zelfs ik trapte er bijna in. Als de temperatuur begin januari steeds boven de tien graden uitkomt, bomen in de knoppen staan en hier en daar een vogeltje fluit is het zo makkelijk om het te laten gaan.

Maar laten we eerlijk zijn, de kans dat de winter alsnog toeslaat is vele malen groter dan de kans dat het nu al gedaan is. Sterker nog, de astronomische winter is pas drie weken oud. En er is niks erger dan winter op een moment dat je het niet verwacht. Denk maar eens aan vorig jaar. Wie had er geen last van? Het duurde en duurde maar, terwijl iedereen de lente verwachtte, er naar smachtte. Dat was voor niemand leuk. Je leest het goed, ook niet voor mij, hoeveel ik ook van de winter houden kan.
Ik kan dat namelijk alleen als ik er mentaal op voorbereid ben. Voor wie het guurste verwacht, al het nodige in de aanslag heeft, kunnen er alleen maar meevallers zijn. En prachtige landschappen, glimmende ijsvloeren.

Dus mensen, be prepared.
Dan zou het misschien wel eens kunnen dat je er nog van gaat genieten ook.