Vlagen van vroeger
Die geur van hem maakt warm en koud
Het liefdesvuur, mijn tranen zout,
Zoals we lagen in het park, geen idee wat komen zou.
Een gewone man, een gewone vrouw,
niets wetend van de pijn, de angst.
Alleen maar hoop, verlangen, veiligheid,
De wolken tellen, hand in hand en zij aan zij.
Laten we teruggaan in de tijd.
Die eerste 2 zinnen zijn mooi zeg, pure poëzie noemen we dat!
Thanks :)
Ik word altijd zo blij van jouw mooie gedichten. :)
Dat is een groot compliment! :D Dank je :)
Die laatste zin. Damn, die hakt er wel even in, zeg!
Bedoel je soms mijn volgende post? Anders kan ik niet echt plaatsen wat je bedoelt namelijk…
Nee, gewoon de eenvoud van ‘Laten we teruggaan in de tijd’. Die kwam wel even aan, hier.
Oké thanks :)