Kleine dingen

6 september

Ik zette de melk in een kom in de magnetron opdat hij niet zo koud zou zijn aan mijn tanden.
En anderhalve minuut later dacht ik: oh jee, dit is natuurlijk veel te lang.

Warme melk. Wat moest ik daar nou mee?
Warme melk is lekker. Als ik de helft nu op zou drinken, en het daarna weer aan zou vullen met melk uit de koelkast, zou het precies goed zijn.

Ik pakte het kommetje met twee handen vast, zette het aan mijn lippen, en toen gebeurde het. Ineens dacht ik aan vrouwen in verre warme landen, prachtige vrouwen die uit een zelfgemaakte kom drinken. Met blinkende armbanden om hun polsen, of midden in de natuur, bij het water, waar zij hun eigen spiegelbeeld zien.
En toen voelde ik me zomaar bijzonder. En gelukkig.