Een oproep
…aan iedereen van boven de rivieren. Het is mij al eens eerder opgevallen dat veel mensen die niet met carnaval zijn opgegroeid, denken dat carnaval draait om jezelf onder de tafel zuipen en vreemdgaan waar je vrouw bij staat. Ik weet niet echt waar deze misvatting vandaan komt, en ik negeerde het vooral want ik kan wel bezig blijven om het allemaal uit te leggen, maar de laatste tijd begint het me toch wat zorgen te baren. Oké, ik geef toe dat ik niet zeker weet wat oorzaak en gevolg is, maar ik heb sterk de indruk dat de opkomende populariteit van het carnaval in de rest van het land “ons” carnaval langzaam maar zeker aan het verpesten is. Steeds vaker hoor je dat het in de grote Brabantse steden echt niet leuk meer is omdat het te veel op een gewone uitgaansavond lijkt, met bussen vol feestgangers uit midden en westen van het land, die het echte carnavalsgevoel gewoon niet begrijpen, niet gezellig zijn, te veel drinken. Maar hun opvattingen lijken wel degelijk hun invloed te krijgen op het carnaval van de laatste jaren. Was de tekst van een Nederlandstalig carnavalsnummer vroeger nog “Er staat een paard in de gang”, nu hoor je met name dingen als: “Schudden met die kont, snollebolleke!” of “Vanavond wil ik bam, bam, bam” en daar word ik persoonlijk niet erg vrolijk van. Wat een oppervlakkigheid, wat een agressiviteit, wat een respectloos gedoe.
Dus alsjeblieft mensen. Stop jullie onjuiste opvattingen over carnaval te verspreiden. Carnaval gaat om genieten van het leven, met elkaar, even een paar dagen niks aan je hoofd, het saamhorigheidsgevoel. Feesten en dollen, maar júíst wel met respect voor elkaar. In Brabant moet je tegenwoordig hard zoeken als je dat nog ergens wilt vinden.
In Limburg hebben ze daar echter iets op bedacht. Al hun carnavalsliedjes zijn in het dialect, dus als er al een vreemdeling op af komt, heeft hij er geen invloed op. Heerlijk authentiek. “Ut leeve is un fees en altied al gewees.” Juist! Dáár ging het allemaal om, inderdaad.
Een eenvoudige keuze voor mij: gelukkig liggen mijn roots dicht genoeg bij Limburg om me daar prima te vermaken. Ik vier mijn carnaval in het zuiden. Houdoe!
En ich doe lekker mit :p
Jeej! :D
Van mij zul je 0,0 last hebben, vind carnaval echt helemaal niets…. Niet mijn ding hahaha
Geniet er dubbel en dik van… maar dat moet niemand je nog vertellen zekers :-)
Pas op hoor Joyce, die zijn het ergste, juist degenen die er niks om geven lopen naar mijn ervaringen rond te bazuinen dat het alleen maar over te veel zuipen en vreemdgaan gaat… Niet doen!
Ik heb genoten :)
Hopelijk heb je een goede carnaval gehad! Hoewel ik opgegroeid ben in het diepe zuiden (half uurtje met de bus van Maastricht af) heb ik, buiten verplichte ‘springmiddagen’ op de basisschool nooit aan carnaval gedaan. Het trok me niet. Mijn broers echter zijn nog steeds elk jaar in Maastricht. Lopen/liepen soms zelfs mee in optochten. Ieder zijn ding, zal ik maar zeggen -maar ’t is niets voor mij :)
Wat grappig. Je hoort niet zo vaak dat de meningen over carnaval verschillen binnen één gezin, meestal is het maar net waar je mee opgegroeid bent ;)
Ik probeer ook wel ieder jaar mee te doen, maar zowel ’s avonds in de cafés als op de stoet wordt er toch veel gedronken. Dat hoort er een beetje bij.
Het drinken op zich is ook niet wat mij tegenstaat, maar het idee dat veel mensen hebben dat je jezelf zowat in coma moet zuipen…
Zoals mijn vader altijd (zéér terecht!) opmerkte: als je goed carnaval viert is het zo gezellig dat je geen tijd hebt om zo veel te drinken dat je er dronken van wordt :)