Thuis

Zondag in ’t zuiden, vur de kerk op ’t plein. Ik had een foto moeten maken van dat aanzicht, maar dat kon niet, want ik had mijn telefoon voor de zekerheid maar thuis gelaten. Aan de andere kant had ik de huisfotograaf toch niet kunnen overtreffen, zelfs al is de kerktoren nauwelijks te zien op zijn foto:

Eindelijk een thuiswedstrijd, zelfs al woon ik er niet meer. Vierlingsbeek blijft toch altijd mijn dorp. En dat allemaal onder de blauwe hemel die langzaam zwart wordt, blote benen, blote buik. De rug recht, het Rowwen Hèze-shirt fier om mijn schouders. Want iedereen die me kent mag het weten: ja, op de basisschool was ik al die (knettergekke) Rowwen Hèze-fan, hoe misplaatst het ook leek voor zo’n introvert meisje, en nu ben ik dat nog steeds. En ik geniet :)