Terug naar de hemel

We hadden het over zijn nieuwe autoradio. Eentje waar je een usb-stick in kan steken met alle muziek die je maar wilt.
Ik dacht aan de liedjes van Rowwen Hèze, vroeg me af welke hij ook leuk zou vinden, en droomde automatisch terug naar de auto van mijn ouders met die grijsgedraaide cd-wisselaar. Elk album is een andere herinnering. Een vakantie, een dagje uit, of simpelweg thuiskomen. En toen wist ik het.
“Ik weet wat we moeten doen. We moeten ’n Hemel op Aarde op je stick zetten en in de auto draaien. En dan maken we heel veel nieuwe, fijne herinneringen.”
Hij vond het een goed idee. En bij die gedachte was er al iets veranderd. Door die gedachte al minder pijn bij de muziek en meer levensvreugde. Denk je eens in, al die leuke dingen die we samen doen. Bijna wekelijks wel ergens met de auto heen. Zo fijn.