Automutilatie

Als de pijn onontkoombaar is, dan is het gewoon makkelijker. De realiteit en de wereld zo hard dat je geen uitweg vinden kunt. Als je alles kort en klein zou willen slaan omdat het gewoon niet eerlijk is.
Wat heeft het voor zin? Als je hier niet thuishoort kun je beter zelf niet bestaan. Jezelf uitwissen. Verzachten. Het klinkt gek, maar de pijn wordt minder als je kerft in je huid. Alsof het niet meer uitmaakt dan. Laat het maar gaan, laat alles maar, en wees maar het verdriet dat je bent. Je hoeft niet meer sterk te zijn als het niet gaat.

De schrammen overal, van top tot teen. Ze lijken willekeurig, maar als je goed leest is het duidelijk te zien.

“Help. Help me en help me niet, want het heeft geen zin. Zorg voor me alsjeblieft. Want blijkbaar leef ik, ook al weet ik niet waarom.”