Het zit in onze natuur

Twee dikke duiven zij aan zij aan op één lantaarnpaal.
Ik kon er niks aan doen, ik lachte breeduit bij dat aangezicht. En terwijl ik er onderdoor fietste dacht ik nog eens na. Ze keken niet eens naar elkaar, maar toch zo fijn, zo knus met zijn twee. En toen dacht ik weer aan jou, mijn schat, hoe het voelt als we samen zijn. Dat dat zo veel beter is dan alleen. Niet eens per se je armen om mij heen, je aanwezigheid voelen is al genoeg. Ogen open of ogen dicht, als ik ’s nachts naast je lig, gewoon die veiligheid. Dat er altijd iemand bij je is.

Iemand die zo veel om je geeft.