In overvloed

Ik kan nauwelijks geloven dat ik hier echt ben. In het beloofde land, dat toch zo weinig hoopgevend bleek. Het land van alles over de top en daardoor zo veel problemen. Het land dat je kent van televisie, en opeens is het alsof je zelf in die film rondrijdt.
De zon gaat onder en de lichten aan. Zesbaans wegen, gevuld met jeeps en Amerikaanse trucks waarvan je niet eens wist dat die echt zo rondrijden. Palmbomen links en rechts tussen de reclame voor fastfoodketens. Hoge gebouwen in de verte en achtbanen aan de horizon. Oost, west, het maakt niet uit waar je kijkt: overal is zo veel.

Ik begrijp nog maar half wat ik zie. Het overweldigt me dat dit zich uitstrekt over vijftig staten. Zo veel asfalt, zo veel auto’s, zo veel mensen. Van alles het meeste, gewoon omdat het kan.