Lente in aantocht

Het donker trekt op en de vogels beginnen voorzichtig weer te fluiten. Eerst de lijster, en dan volgen de mussen. Het is een gezellige boel.
Ik sta op en buig wat takken aan de kant om dichter bij het water te komen. Met mijn blote voeten stap ik op het mos langs de kant. Het water dat tussen mijn tenen kruipt is koud, ijskoud nog. Maar de vogels en de krokusjes beloven me dat het niet lang meer zal duren. Ik ga terug en begraaf mijn benen weer tussen de lauwe herfstbladeren, wacht geduldig tot ik me aan de goudgele zon weer kan warmen.