Mensenheugenis
De laatste jaren heb ik veel te weinig naar mijn eigen muziek geluisterd. Het kwam er gewoon niet van, en na een tijdje vergat ik zelfs dat het een mogelijkheid was.
Toen ik vorige week die goede oude playlist weer eens aanzette omdat ik me zat te ergeren aan de stofzuiger van de buren, vond ik een stukje van mezelf terug. Liedjes waarvan ik het bestaan was vergeten en die desondanks zo mooi zijn. Anders van Bløf, bijvoorbeeld. Ineens vond ik mezelf weer zingend in de huiskamer en kwamen allerlei zinnen en herinneringen terug waarvan ik niet wist dat ik ze nog ergens had.
Zoals Jack Poels het meemaakte: “Mijn moeder had een afasie, en die kon eigenlijk alleen nog maar stamelen. En toen speelde ik het liedje De Peel in brand, en ineens kwamen al die woorden weer terug.”
Dat is een treffend voorbeeld. Muziek brengt dingen terug. En je hoeft niet te wachten tot je ziek wordt.
Muziek is één van de belangrijkste dingen die te vaak over het hoofd worden gezien. Je hebt water en brood nodig om fysiek te overleven, maar muziek (en literatuur) nodig om het geestelijk te redden.
Mooi wat muziek kan doen ♥
Ja hè!
Ik weet niet of iedereen muziek even hard nodig heeft. Toen er bijvoorbeeld nog geen muziekinstrumenten en (zelfs) nog geen cassettebandjes waren, overleefden mensen ook. Maar misschien maakten ze wel iets van primitieve muziek. Ik ben zelf erg blij dat ik één van mijn muziekinstrumenten altijd bij me heb, namelijk mijn stem :)
Muziek brengt bij mij vaak ook herinneringen of emoties naar boven. Zo mooi!
Het is zo bijzonder dat je momenten van vroeger dan nog eens door kunt maken alsof het gisteren was!