Vertrapt vertrouwen
Het prikt. Net als de deurklink die je elke keer als je hem aanraakt een schokje geeft van statische elektriciteit. Het maakt je terughoudend, je schrikt, je twijfelt en voor je het weet heb je te lang nagedacht. Je durft niet meer.
Te lang nagedacht. Wat je denkt is niet definitief, en toch is er soms geen manier om het nog op andere gedachten te brengen. Niemand die je uit die benarde situatie kan redden. Je moet het zelf doen, maar hoe doe je dat? Het vlees is gewillig, maar de geest is zwak.
Nadenken is altijd een probleem. Te veel, of te weinig -je blijft er toch mee zitten.
Te lang nadenken pakt vaak niet zo positief uit…
Precies. Sommige dingen zouden gewoon niet moeten bestaan, zodat je er ook niet over na kunt denken.