Leiden 1
Iemand loopt
die ik herken
maar waar ik liever niet aan denk.
De trein rijdt weg.
Zon die ondergaat,
maar dan achter de wolken
als een blanke platte parel zonder pit.
Zo bleek was ik, toen ik ooit ging
maar terug kwam ik geschaafd.
Iemand loopt
die ik herken
maar waar ik liever niet aan denk.
De trein rijdt weg.
Zon die ondergaat,
maar dan achter de wolken
als een blanke platte parel zonder pit.
Zo bleek was ik, toen ik ooit ging
maar terug kwam ik geschaafd.
Mooi!
Ben benieuwd naar Leiden 2!
Even een verbetering (denk ik, als ik het goed zeg) moet het niet ‘aan wie’ zijn in plaats van ‘waar aan’? (omdat het een persoon is, geen ding)
Pff, grammatica voor gevorderden. Oké: als jij dat in het metrum geplaatst krijgt wil ik het wel even veranderen. :P
Qua metra ben ik absoluut niet goed, dus sorry!
Ik ben geen held met grammatica maar ik denk dat Laura een punt heeft ;) Heel mooi gedichtje.
In dat geval kan ik ook slappe excuses verzinnen en houd ik het op dichterlijke vrijheid :P
Ach, als je het metrum verandert heeft niemand het door :P Heel erg, het behoorde/behoort tot mijn collegestof, maar ik SNAP HET GEWOON NIET!
Waren de wolken terug afgeschaafd? :)
Of de blanke onschuld? ;-)
Dat laatste eerder, want het gaat over de ik-persoon die afgeschaafd was ;) Maar zoals ik het bedoelde geen van beide :P
Leiden is zo mooi, mijn stad <3