De ongezegenden
Zonde van de waarheid was het.
Benen banen in het gras
ondanks wat verspilde moeite was.
Gaten in de maan.
Het licht viel en stuiterde
op de natte keien, lange rijen.
De knieën open
en toch zouden we nog uren zo lopen:
zoekend naar de horizon.
Mooi beeld, zoeken naar de horizon :) (en was dit het gedicht van voordat je in slaap viel?)
Nee, dat gedicht ging heel ergens anders over. Ik weet het onderwerp nog half. Maar toch komt het niet meer terug wheehee.
Ik wil ook wel uren zo lopen.
Mooi!
Thanks :)
Gaten in de maan, weet niet waarom maar door die zin vind ik het een grappig gedicht ;-)
Haha dat is mooi :)