Onderdeurtjespolitiek
Het water vloog langs de stenen en de stenen sprongen. Ik lachte mijn ogen bloot toen ik je in de verte aan zag komen rollen – over de rivier.
“Baaaarieeeee!”
De planken van mijn zolderlamp echoden: “aaaarieeeee!”
Dát bedoelde ik.
Struikelend over het open raam, via de uitlaatpijp van de buurvrouw die de was al aan het walsen was, vloog ik naar je toe. Mijn helm bungelde weliswaar aan mijn voeten, maar je ving me al in je kauwgumbel.
Samen vielen we langs de bomen, waar we sliepen tot de snuffelende maan ons wakker maakte.
Ik zou ook eens graag door een snuffelende maan wakker gemaakt willen worden.
Misschien eens buiten slapen, je weet maar nooit?
Ik moest denken aan een spannend ritje op een motor, alleen het water past daar niet echt bij hahahaha
Mmm ja, het heeft er wat van weg. Maar zo zag ik het natuurlijk totaal niet :P
Een snuffelende maan? Haha zolang je daarna geen natte tong in je gezicht krijgt vind ik het best xD
Bij mijn verhalen weet je het maar nooit… :P
Ik snap er helemaal niks van, maar ik vind het idee van een snuffelende maan in ieder geval heel grappig haha.
Het is ook niet om te snappen, het is om er je iets bij voor te stellen, iets absurds. :D
Niet? Ik vind het wel iets voor jou hoor stoer op een motor rondrijden ;)
Eerst mijn rijbewijs B maar eens, daarna kijk ik wel verder maar ik verwacht eigenlijk niet dat ik er ooit aan toe kom (als je bekijkt hoe lang ik gewone rijlessen al uitgesteld heb, plus dat ik niet per se behoefte heb aan motorrijden) :P