Blue notes
De kaas die van het brood gegeten wordt, in optocht door een kaal huis. Langs de plinten en muren, als bladerdeeg.
Ik kijk naar de toetsen en zoek. Ik zoek naar de kleppen en blaas. Mijn stem trilt, en toch zit hier geen beweging in. De lucht verslapt, de tegels onder me zijn koud en de bladeren muziek buigen zich naar de grond. Ik verwijt ze dat ze wit zien, tegen beter weten in.
“De tegels onder me zijn koud”, om een of andere reden maakt dat het beeld helemaal af :’) Hoop dat het snel beter gaat! Of dat dit helemaal niet waar is.
Haha, iets daartussenin, voor zover ik dat kan zeggen, maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel ;)
Iets met Rowwen Heze? Dat zou kunnen verklaren waarom ik het niet snap :P
Schrijf ik een keer níet over Rowwen Hèze… :P
Mooi stukje!
Dank je :)