Als de zon net op is
Mijn kraag staat niet omhoog. Het is tenslotte pas begin december. Wat is de ochtend prachtig nat vandaag – ik ben nog niet zeker of ik dit herfst of winter moet noemen. De mist in de verte is wit, evenals de gelaagde wolkenlucht.
Ik denk weer aan de eerste sneeuw, die in mijn gezicht waaide. Kin koud van de natte sjaal, geen tijd om te kijken naar al wat wit was. Totdat de wind een ogenblik ging liggen, en de vlokjes zachtjes dwarrelden. Toen zag ik het sprookje – en dat was pas het begin.
Wat zag je toen? Iemand op een wit paard?
Nee nee, mooi geschreven. Dit is nog maar het begin van een mooi seizoen, ik hou wel van de winter met alles wat erbij hoort.
Ik zag wel wit maar geen paard (en anders was het waarschijnlijk Sinterklaas geweest, dat vind ik onderhand ook niet erg spannend meer).
Zag je wel een prins?
:P Nee.
Mooi! Sprookjesachtig ;)
Mooi weer (letterlijk en figuurlijk)!
Hahaha, ja, mooi hè? Ik zou vandaag gerust de hele dag naar buiten kunnen kijken. :)
Heerlijk die winterse taferelen, zo lang je maar niet de weg op hoeft…. dat was namelijk een waar drama vandaag ;)
Haha. ik had wel een trein die niet reed. Maar daar kwam ik gelukkig achter toen ik nog thuis was ;) verder ging het prima!
En dat is pas het begin! Dat is het zeker. :)
Heb ook geen tijd gehad om te genieten van al het wit, het was te snel weer gesmolten! Maar we krijgen nog wel eens een kans…
Mooi geschreven.