Wandschilderen
In de botanische tuin liggen stenen, een hele hoop. Letterlijk hè. Een metershoge bult van stenen en planten en water dat naar beneden klatert. Het geeft je een vakantiegevoel.
Op één van die rotsblokken staat het een en ander geschreven. Mensen hebben flink in het ding zitten krassen. Heel veel mensen, want als er één schaap over de dam is volgen er meer. Je kent dat wel, “Jantje was here” en “I love Pietje”, maar dan voor de afwisseling in een rots gekrast. Het heeft iets weg van hiërogliefen of Romeinse cijfers. Iets ouds.
Ik houd van oude geschriften. Hoe ouder, hoe beter. Ze vertellen iets over heel vroeger, maar wat? Niemand weet dat zeker. Misschien prachtige verzonnen verhalen, misschien de waarheid. Misschien was het wel boter, kaas en eieren. Een fantasietaal. Of de weg naar een bijzondere schat.
Maar toen ik dat rotsblok in de botanische tuin zag was het romantische idee wel min of meer verdwenen. Het grootste deel van wat mensen op muren en vloeren schrijven is niet bijster intelligent. Zijn hiërogliefen dan gewoon de voorouders van “I was here” en “wjnmk”? De graffiti en permanent markers van vóór de jaartelling?
Vandalisme is het. En dat noemen wij dan beschaving. De straattaal van de steentijd.
Mijn ouders hebben enorm veel mergel in ’t huis, daar staat ook van alles ingekrast.
Op de wcdeuren van de universiteit staan anders wel bijzonder intelligente dingen (ooooooh, die docent is zooo lekkerrrrrrrrrrrr etc.).
Mergel? Wonen ze in zuid-Limburg?
Zijn dat de deuren van het Lipsius? Die zou ik meerdere keren gezien moeten hebben maar ik kan het me niet herinneren. Maar heel intelligent inderdaad, ik zou bijna denken dat er in Leiden alleen maar geniën wonen.
Zonde! Hiërogliefen zijn dan toch echt een stuk mooier om te zien.
Haha ja dat is waar.
Straattaal is duidelijk niet aan mij besteed, ik zit nu al een paar minuten te praktiseren waar “wjnmk” voor staat…. Lijkt me weinig zinvol om op een steen “wil je nu mee komen” te zetten maar dat is het enige wat ik er van kan maken ;)
Dit gezegd hebbende vind ik het ergens ook wel iets hebben, afhankelijk van de plaats waar. In Verona bij Casa di Guilietta vond ik het geweldig alle liefdesverklaringen te lezen, op toiletten kan ik het ook nog wel waarderen, heb je tenminste wat te lezen als je je ding doet. Maar in een botanische tuin, op rotsen of op een boom…. nee zonde!
Haha en ik dacht dat ik slecht was in dat soort afkortingen. Het betekent: wil je nooit meer kwijt ;)
Oh ja….. Dat klinkt een heel stuk logischer hahaha