Overdenkingen na het verwaarlozen van mijn weblog
Mijn welgemeende excuses. Het bloggen schiet er ernstig bij in de afgelopen tijd. Met name de afgelopen dagen. Ik heb maarliefst vier (!) opeenvolgende dagen niet geblogd. Dat kán toch niet, zul je nu zeggen. Inderdaad.
Nouja, het kan wel (klaarblijkelijk), maar het zou niet moeten. Absoluut.
Nu zou ik allerlei lamme excuses kunnen verzinnen. Dat jullie niet genoeg reageren om het leuk te houden. Dat is mijn eigen schuld, want steek ook nauwelijks nog tijd in jullie blogs. Dat ik een slaapgebrek heb. Klopt, maar als je niet kunt slapen kun je júist bloggen. Dat mijn vriendje me te veel bezig houdt is ook niet waar, want hij heeft helemáál geen slaapgebrek, dus als hij slaapt en ik niet… nuja, je snapt hem. Dat ik geen inspiratie heb. Zou een leugen zijn. Dat ik vanmorgen van mijn fiets gevallen ben. Dat is waar, ja echt, het was een heel stom ongeluk en ik ben heel zielig.
Maar het heeft er obviously niks mee te maken.
Dus sorry. Ik was jullie, en mezelf, gewoon een beetje, euh, hoe zal ik het zeggen… vergeten. Ja nee echt maar dat kan ik niet helpen, als je iets vergeet vergeet je het. Niet dat er dan een stemmetje tegen je zegt dat je iets vergeet. Nouja, jullie hebben ook vast wel eens dat dat stemmetje dat wél zegt, maar dat is gewoon dom van dat stemmetje, niks van waar, want op dat moment denk je er juist aan. Het stemmetje ontbrak dit keer bij mij. Helaas.
Tja denk dat iedereen deze perioden wel kent ;) ik heb momenteel ook een achterstand van hier tot weet ik veel waar als het om de blogs die ik volg gaat. Soms gebeurt dat gewoon :)
Haha klopt. Maar ik voel me daar toch altijd een beetje schuldig over…
Ik ken het ja, dat zoeken naar inspiratie! Ik probeer nu 2x per week (wo+zo) iets online te gooien. Gaat tot nu toe wel prima! Voordeel is dan ook dat ik weet heoveel dagen ik heb om wél inspiratie te krijgen, als het niet vanzelf komt ;)
Haha, dat laatste werkt bij mij niet, inspiratie komt bij mij niet sneller als de dag om weer iets te posten dichterbij komt, helaas ;)
Het is dat ik tegenwoordig nauwelijks tijd heb om blogs te lezen, anders zou ik je streng toespreken :P Ik voel me er zelf ook schuldig over, maar ja, het is niet anders. Bloggen is niet het centrum van de wereld :)
Haha waar. Maar het is wel jammer dat het allemaal minder wordt in weblogland (en dat ik daar zelf ook schuldig aan ben…)