Passie
Ik tel de dagen af. Nog vier nachtjes slapen. Vier nachtjes voordat alles eindelijk samenvalt. De koren, het orkest, de regie, de kleding, het licht, de kerk en niet te vergeten: publiek.
De repetities worden steeds langer maar ook steeds mooier. Naarmate iedereen het beter kent is er meer tijd voor dynamiek, emotie en samenhang. Luisteren naar elkaar. Met velen zijn en merken dat je stem getraind begint te raken, fit is. De dirigent omver blazen.
Soms sta ik van woede te trillen op mijn benen. Ik vóel de muziek, meer en meer.
Ik kan niet wachten. Zondag, dan, eindelijk. En voor wie ik nu nieuwsgierig heb gemaakt:
Gaaf! Heel veel plezier! Ik zal aan je denken vanuit Italië :)
Dank je :D
Heel gaaf inderdaad! Geniet ervan!
Thanks!
Ik heb er ook zin in =D En ik wilde hier net gaan vertellen wat een onzin de Vox erover heeft geschreven (iets over een Matteüspassie met vertaalde teksten en aangepaste muziek), maar daar is inmiddels al wat aan veranderd dankzij de reactie van ene Willibrord:
http://www.voxweb.nl/mattheus-passie-in-hedendaags-jasje/
Haha. Wees gerust, Willibrord houdt alles in de gaten ;)
Jep, jammer dat het nu nog steeds niet echt klopt. =P
Hopelijk was het een geslaagd evenement! Ik ken het gevoel: maanden naar iets toe werken en dan eindelijk kunnen knallen op dat podium :)
En dan is het ineens zooo snel voorbij… :o Maar het was inderdaad zeer geslaagd :)