Het bos niet meer zien
De kleuren in de bomen. Groen, geel, rood. En ik weer in mijn blauwe jas. Hoe ik me inbeeldde dat ik een foto zou maken van jou in deze beukenlaan, met de zonnestralen op je donkere krullen en je bril, je handen in je zij, starend naar je bruine schoenen en de knisperende blaadjes die het zandpad bedekken.
Er was nog meer bedekt. De zin aan mijn leven, en als ik de bomen zo weer zie snijdt het nog steeds. En wie je werkelijk was. De bomen zijn bedriegers, ze gaven me zo’n prachtig beeld.
Het beeld is nog steeds prachtig. Het valt alleen even niet op. Dat komt wel weer :)
:)
De waarheid is maar net wat je zelf wil zien he meis, er is niet zoiets als 1 waarheid denk ik…..
Klopt :)