De storm

Overal waar je kijkt,
komt er geen eind aan het donker
Overal waar je loopt,
zakken je voeten steeds dieper en dieper weg,
in de grond

Alles verandert een keer,
niemand blijft altijd dezelfde
Alles wat hier nu gebeurt
drijft vroeg of later
steeds verder en verder weg,
naar de zee

Geef,
Geef de moed niet op
Al stijgt het water snel en
geef,
Geef de moed niet op
Al lijkt de nacht zo lang

Overal om je heen
komt er geen eind aan het donker,
alles raakt kwijt in de storm,
maar wie alles verliest vindt zichzelf op een dag weer terug
als een mens

Geef,
geef de moed niet op
al stijgt het water snel en onverwacht
al lijkt de nacht zo lang,
geef niet op
Geef,
geef de moed niet op,
de storm gaat ooit eens liggen
Dit is wat je maakt
tot wie je bent,
geef niet op,
geef niet op,
geef niet op
De storm gaat ooit eens liggen

De regen slaat tegen de ruiten,
en van binnen stormt het net zo hard als buiten

Maar geef,
geef de moed niet op
al stijgt het water snel en onverwacht
al lijkt de nacht zo lang,
geef niet op
Geef,
geef de moed niet op,
de storm gaat ooit eens liggen
Dit is wat je maakt
tot wie je bent,
geef niet op,
geef niet op,
geef niet op
De storm gaat ooit eens liggen

Geef nooit op

(Peter Slager – Bløf, 2009)