Toen alles veranderde

Het ging allemaal zo dat het leek alsof het enkel aan mij lag. Eerst het niet kunnen slapen. Toen de angst. Het gevoel niet in deze wereld te horen, de conclusie dat ik hooggevoelig was. De somberheid. Geen zin meer in het leven.
En toen kwam de waarheid naar boven, de nietsontziende waarheid. Alles draaide om. Eerst mijn maag, toen mijn leven. Ik begon te zien dat het helemaal niet aan mij had gelegen. Maar ook werd pijnlijk duidelijk hoe makkelijk iemand je, onbedoeld zelfs, kan vernederen. En dat verdriet vergeet ik nooit meer. Aan dat verdriet word ik nog dagelijks herinnerd als ik mensen de fouten zie maken die een ander kunnen schaden.

Hoe één persoon vanzelfsprekend geluk kan uitwissen en vervangen door bittere zorgen.