Als het stil is
Een héél dun laagje sneeuw. Dat is genoeg. De wereld ineens in serene rust, wit en geruisloos.
Alleen het zachtjes kraken van de vlokjes onder je voeten. Pootafdrukken van vogeltjes die een graantje kwamen zoeken in het vogelhuisje. En als het speelse dwarrelen dan weer begint is het compleet. Niet het tikken van de regen, niet het tikken van de klok. Iedereen blijft binnen en de sneeuw stapelt. Geruisloos. Als het winter is, staat de tijd stil. Dan kijk ik alleen maar, en wacht ik, op de mooie dagen die nog komen gaan.
Kan zo héérlijk zijn!
Ik had gehoopt op dat dun laagje sneeuw deze morgen.
Helaas, teleurgestelde gezichtjes hier in huis.
Ik blijf hopen!
Ik zie het helemaal voor me, mooi.
Hier overigens geen sneeuw gezien trouwens.
Hier is zowel donderdag- als vrijdag- als zaterdagnacht een dun laagje gevallen. Leuk wakker worden is dat :)
Zodra er sneeuw viel, heb ik er voor gezorgd dat ik niet naar buiten hoefde..!
Tja, het nadeel is dat het best gevaarlijk kan zijn. Ik ga ook liever niet op de fiets met zo’n weer, gelukkig kan ik altijd de bus pakken en dat heb ik dan ook gedaan :)