Ik ben er weer
Ik wist niet dat je zo ziek kon worden van een simpele verkoudheid. Mijn snot had minstens drie kleuren van de regenboog. Met pijnstillers viel er niks tegen de keelontsteking te beginnen. Ik heb mijn ribben bont en blauw gehoest, dag en nacht, de Elfstedentocht schaatsen is er niets bij.
Vandaar de onverwachte blogpauze. Het zal de proefschriftstress wel zijn die er voor gezorgd heeft dat een stom virusje vrij spel had. Behalve een blogpauze had ik ook een fiets- en stofzuigpauze – mijn ov-chipkaart heeft overuren gedraaid en mijn kamer zag eruit als een ontplofte apotheek – maar een proefschriftpauze was er niet bij. Met bloeddoorlopen ogen heb ik uren naar een beeldscherm zitten staren. Maar niet getreurd, nu ben ik weer bijna beter en mijn proefschrift is bijna af. Er loopt alleen nog af en toe een traan over mijn wang omdat mijn oog heeft besloten overtollig traanvocht te gaan produceren. Nee, wacht, ik bedoel natuurlijk: omdat ik jullie zo mis.
Yes! Hopelijk ben je er snel weer helemaal bovenop. En welkom terug!
Ik hoop het ook! Dank je :)
Fijn dat het weer beter met je gaat!
Oh, heel veel succes met je proefschrift! Weet je al wanneer je gaat promoveren? (En fijn dat je weer beter bent natuurlijk. :))
Dank je! Ik heb nog geen datum, die mag je namelijk pas plannen als het proefschrift is goedgekeurd. Over drie weken wil ik hem inleveren en dan heeft de commissie vijf weken om te beslissen. Over twee maanden weet ik dus meer als het goed is :)